Rola dóbr kultury w turystyce

Rola dóbr kultury w turystyce

Wszystkie dobra kultury mogą być bardzo ważnym przedmiotem potrzeb turystycznych. Zaspokajanie tych potrzeb oznacza popularyzację dóbr kultury i duchowe wzbogacanie uczestników ruchu turystycznego. Jednocześnie występowanie tych dóbr stanowi ważny czynnik rozwoju turystyki w określonych układach przestrzennych. W literaturze przedmiotu turystyka jest zaliczana do zjawisk kultury masowej. Turystyczne formy spędzania czasu wolnego są wykładnikiem kultury tworzonej w dużym stopniu przez środki masowego przekazu.

Jednakże środki przekazu kultury masowej, choć z jednej strony zaspokajają ludzkie aspiracje poznawcze, to z drugiej oddalają jednostkę od natury. Człowiek współczesny coraz częściej poznaje środowisko przyrodnicze i społeczne nie dzięki bezpośredniej obserwacji, lecz dzięki przekazom kultury masowej. Poznaje zatem obraz świata, który nie zawsze jest realny. Droga ucieczki człowieka przed osłabieniem więzi z naturą prowadzi przez uczestnictwo w turystyce.

Turystyka bowiem stwarza doskonałą okazję do dialogu z przyrodą, do zobaczenia „na własne oczy” dóbr kulturalnych i do przeżywania wydarzeń kulturalnych. Funkcjonując w obszarze kultury masowej, turystyka może więc stanowić doskonały środek przeciwdziałający niekorzystnym skutkom percepcji przekazów kultury masowej. W tym kontekście trzeba podkreślić, że ważną rolę w synchronizowaniu korzyści rozwoju turystyki i kultury masowej ma do odegrania każdy hotel plock oraz powszechna edukacja społeczeństwa.

Efektywność bowiem uczestnictwa turystów w kulturze może być obniżona przez niebezpieczeństwa niesione przez kulturę masową. Na ogół w literaturze wymienia się m.in. pogoń za przyjemnością, płytkość zainteresowań uczestników ruchu turystycznego, bierny, powierzchowny kontakt z dobrami kultury i poznanym środowiskiem społecznym, bierne postawy konsumpcyjne, niechęć do refleksji. Związki turystyki z kulturą można też zilustrować na przykładzie archeologii przemysłowej.

Archeologia, przez odkrywanie, eksponowanie i popularyzowanie zabytków i przedmiotów, które miały udział w minionych przedsięwzięciach gospodarczych danego regionu czy kraju i w związku z tym stanowią współcześnie część spuścizny naukowej, może być ważnym nośnikiem wartości kulturalnych w sferze turystyki, zwłaszcza krajoznawczej.

About the author /


Related Articles